((പഴയ ഡയറി യുടെ താളുകള് മറിച്ചു നോക്കിയപ്പോള് കിട്ടിയതാണ് ഞാന് എട്ടാം ക്ലാസ്സില് (2001) പഠിക്കുമ്പോള് എഴുതിയ ഈ കവിത . അതില് ഒരു മാറ്റവും വരുത്താതെ അതുപോലെ തന്നെ ഇവിടെ എഴുതുന്നു ... ))
കണ്ണിമയ്ക്കാതെ ഗോകുലത്തിലെ രാധ
വിരഹം താങ്ങാതെ കണ്ണന് മധുരയിലും ..
കാളിന്ദി തടത്തില് നിന്നോര്ത്തു രാധ
രാസക്രീഡ ചെയ്തതും കുളിച്ചതുമെല്ലാം
നല്ല പതിയെ കിട്ടുവാനായ് പ്രാര്ത്ഥിച്ച നേരം
പാര്വതി മാതാവ് കടാക്ഷിച്ചതുമെല്ലാം
കണ്ണന് പോയ് ഗോകുലത്തില് മൂകതയായി
ഗോക്കളുടെ പയസ്സെല്ലാം ചോരാതെയായി
അളികള് തേന് നുകരുവാനായ് വരാതെയായി
വൃന്ദാവനത്തിലെ കിളി ചിലയ്ക്കാതായി !!
കാളിന്ദി വേഗമൊഴുകാന് തുടങ്ങയായി
ശാഖികളില് കായ്കനികള് ഇല്ലാതെയായി
ഗോപസ്ത്രീകള് കുടമെടുത്തു വരാതെയായി
ആട്ടം പാട്ടും കൂടെയെല്ലാം ഇല്ലാതെയായി
അമ്മയുടെ ലാളനയോ നിന്നുപോയി
ഗോപരുടെ മടിത്തട്ടൊഴിയുകയായി
ഉറികളില് വെണ്ണയാരും നിറയ്ക്കാതായി
കണ്ണനായി പാട്ടാരും പാടാതെയായി
മുടിയില് പുഷ്പങ്ങളാരും ചൂടാതെയായി
കണ്ണനായി വേണുവാരും എന്താതെയായി
വൃന്ദാവനം മൂകതയിലാണ്ടു പോയി
വിരഹദു : ഖം തന്നെ എല്ലായിടത്തും !!!