എത്ര വളര്ന്നു ഞാനന്നേതിലിന്നിത്ര
എന്നിട്ടുമാ പവിഴമല്ലി മാത്രം ,
പണ്ടു ഞാന് പൂവിറുക്കാന് ചെല്ലുമോര്മ്മയും
കെട്ടിപ്പുണര്ന്നു മണം പോഴിപ്പൂ
നിത്യവും ദേവനു വാസനാസേവനം
ചെയ്തു വിടര്ന്നിതു നില്ക്കയാലേ
നിത്യമാ യൗവ്വനച്ചോരത്തുടിപ്പുകള്
പൂത്തുനില്ക്കുന്നിതാ ശാഖതോറും
ഇന്നുമാമമ്പലമുറ്റത്തിലൂടെ ഞാന്
നാമം ജപിച്ചു നടന്നിടുമ്പോള്
പണ്ടത്തെ വാത്സല്യമുള്ളിലോളിപ്പിച്ചു
നോക്കുമാപ്പൂമരം നിത്യമെന്നെ !!
ഭാവിയില് പട്ടുടുത്തോടിവരും നിന്റെ
കൊച്ചു വികൃതി കുലുക്കാന് വേണ്ടി
പച്ചിലച്ചാര്ത്തിനിടയിലീ വൈഡൂര്യ -
ക്കല്ലൊളിപ്പിക്കുന്നുവെന്നു ചൊല്ലും
എത്ര പൂക്കൂടകള് പൂരിച്ച ഗന്ധമാ -
ണീത്തിരുമുറ്റത്തു വീഴ്വതെന്നോ !!!
എത്ര മണക്കിലും ആ മണം വറ്റാതെ
നില്ക്കുന്നിതാ പവിഴമല്ലി മാത്രം ......!!!!
നന്നായിരിക്കുന്നു ....ആശംസകള്
ReplyDeletethank u deepa
ReplyDelete